1.خدایا از تو پوزش میخواهم اگر در حضور من بر مظلومی ستم رفته و من او را یاری نکرده ام،در حق من احسانی صورت گرفته و سپاسگذار آن نبوده ام،و خطا کاری از من پوزش خواسته و من آن را نپذیرفته ام،و نیازمندی از من چیزی طلب کرده و من به او نبخشیده ام،و مومنی بر گردن من حقی داشته و من آنرا بجا نیاورده ام،و عیب مومنی بر من آشکار گردیده و آنرا نپوشانده ام،و گناهی به من روی آورده و از آن کناره نجسته ام.
2.ای معبود من، از همه خطاها و همانند آنها از تو پوزش می طلبم،پوزشی از روی پشیمانی که مرا در رویارویی با نظایر آنها،اندرز دهنده ای باشد.
3.پس بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان کن که پشیمانی من از لغزش هایی که دچارشان شده ام - و تصمیم من برترک گناهانی که برایم پیش می آید - توبه ای باشد که برای من دوستی ات را در پی آورد،ای دوستدار توبه کاران.
صحیفه سجادیه/دعاوه فی الاعتذار/38
نوشته شده توسط سجاد جلایی در یکشنبه 89/6/7 ساعت 11:45 صبح موضوع زبور آل احمد | لینک ثابت
عندلیبا سفر عرش تو خوش باد برو
نرود کس سوی کنگره زیباتر از این
آن چنان پنجره بر نور گشودی که به عشق
نگشوده است کسی پنجره زیباتر از این
نوشته شده توسط سجاد جلایی در یکشنبه 89/6/7 ساعت 11:38 صبح موضوع سرزمین لاله ها | لینک ثابت
آخرین نوشته ها
درباره وبلاگ
فهرست اصلی
آرشیو موضوعی
نوشته های پیشین
سایر امکانات
POWERED BY